het mooie meisje
tegenover mij zat een mooi meisje met een kleine bloem in haar haren,
terwijl ik tegenover haar zat met mijn rode roos.
met veel kleine tattoo’s,
terwijl ik daar zat met grote zwarte kraaienveren op mijn armen.
met Cebo sneakers die ooit wit waren geweest,
terwijl ik de mijne net vers uit de doos aangetrokken had.
met gloeiend hete koffie uit een Starbucksmok,
terwijl ik een slok nam van mijn ijskoude latte van hetzelfde merk.
we moesten er zelf mee lachen en alles klopte.
voor ons lag de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of mental disorders, 5th version),
het handboek voor psychiaters en psychologen, als een heilig boek.
ik durfde het niet aan te raken maar gelukkig deed het mooie meisje dat voor me.
ze sloeg het open op pagina 109.
een heilig boek, maar dan wel eentje dat af en toe geüpdatet wordt,
bedacht ik me toen.
het heilige boek
we weerhouden de diagnose van autisme spectrum stoornis vanwege
persisterende deficiënties in de sociale communicatie en interactie in uiteenlopende situaties:
– deficiëntie in het onderhouden en begrijpen van relaties.
– deficiëntie in de sociaal-emotioneel wederkerigheid.
– deficiënties in het non-verbale communicatieve gedrag.
en er is sprake van beperkte, repetitieve gedragspatronen, interesses of activiteiten:
– hardnekkig vasthouden aan hetzelfde.
– hyper- of hypo reactiviteit op zintuiglijke prikkels.
– inflexibel gehecht zijn aan routines of geritualiseerde patronen van verbaal en non-verbaal gedrag.
– zeer beperkte, gefixeerde interesses die abnormaal intens of gefocust zijn.
Autisme Spectrum Stoornis (ASS) is een aangeboren pervasieve ontwikkelingsstoornis
waarbij ‘beperkingen in de sociale communicatie en interactie’ en ‘repetitief gedrag en specifieke interesses’ de kern vormen.
de intensiteit verschilt van persoon tot persoon, vandaar de ‘diversiteit’ binnen het spectrum.
de officiële benaming is ‘ass’ maar ik gebruik ‘autisme’.
enerzijds is dat een herkenbare term, alhoewel hij niet helemaal juist is.
anderzijds vind ik de officiële benaming niet juist want de laatste ‘s’ staat voor stoornis.
diversiteit
diversiteit is een feit.
ik pleit voor diversiteit.
ik worstel zelf nogal met mijn identiteit en vroeger weet ik alles aan het feit
dat ik van gemixte afkomst ben, maar met mijn diagnose heb ik geleerd dat diversiteit breder is dan nationaliteit.
ik pleit voor neurodiversiteit.
dat klinkt misschien heel kort door de bocht want autisme is en blijft een serieuze beperking, handicap, stoornis
ook al weiger ik dat zo te zien maar iedereen is uniek, ook ons brein waar het allemaal gebeurt.
ik pleit voor een diverse samenleving in de breedste zin van het woord en net zoals dat ik mensen van diverse culturen, genders
en spirituele overtuiging omarm, vind ik dat de wereld mensen met autisme zou kunnen omarmen en bepaalde beperkingen
te zouden kunnen zien als een verrijking.
neurodiversiteit is naast culturele-, gender- en spirituele diversiteit ook diversiteit.
neurodiversiteit betekent gewoon een andere manier van denken
en om onze huidige uitdagingen als samenleving aan te gaan moeten we juist andere manieren van denken gaan gebruiken
en wie doet dat ?
mensen die afwijken van de norm.
voor de samenleving heeft neurodiversiteit een enorm voordeel want zij heeft mensen nodig die bereid zijn om vraagtekens te plaatsen
en wèl in te grijpen terwijl niemand anders dat doet.
mensen die afwijken van de norm zijn vaak zulke mensen.
maar neurodiversiteit kan bedreigend overkomen want ze brengt de imminente individualisering nog een stapje verder.
de laatste illusie, dat we dan tenminste nog op dezelfde manier horen, proeven, ruiken, voelen en zien is verdwenen.
genoeg geklaagd, ik ga mijn kruiden op alfabet naast elkaar zetten (en ik moet daar zelf gelukkig mee lachen).
